بسیاری از کشورها، در حال تبدیل پول‌های کاغذی رایج خود به پول های پلیمری هستند. پیش‌بینی می‌شود که ظرف چند دهه آینده، تقریباً تمام کشورهای جهان، پول‌های رایج خود را با استفاده از پلیمرها چاپ کنند. این روند، ظرف سال‌های پیش سرعت بیشتری به‌خود گرفته است. اما چرا؟ آیا پول‌های پلیمری امن‌تر هستند؟ ظاهر بهتری دارند؟ یا شاید در مقایسه با پول‌های کاغذی، ارزشمندتر هستند؟
پول های پلیمری دوام بالایی دارند. کهنگی و پاره شدن اسکناس یکی از دلایلی است که سالانه هزینه زیادی بر خزانه‌داری دولت‌ها تحمیل می‌کند. برطبق گفته مجله گاردین در سال 2013، اسکناس‌هایی که با پلیمر ساخته می‌شوند، 2.5 برابر بیشتر از اسکناس‌های معمولی عمر می‌کنند.
این نوع از اسکناس‌ها، علاوه بر دوام بالا، قابلیت چاپ تصاویر واضح‌تری را دارند و می‌توان از عناصر امنیتی بسیار پیشرفته‌تری در آنها استفاده کرد. همچنین، از آن‌جا که تولید این نوع از اسکناس‌ها نیاز به تکنولوژی پیشرفته‌تری دارد، امکان جعل آنها نیز پایین می‌آید.
برخلاف اسکناس‌های کاغذی، پول های پلیمری به‌راحتی کثیف و چرک نمی‌شوند. براساس تحقیقات انجام شده، پول‌های کاغذی بعد از مدتی به منبعی غنی از انواع جرم‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌ها تبدیل می‌شوند. گفته می‌شود که یک پول کاغذی آلوده به ویروس آنفلوآنزا قابلیت سرایت آن تا بیش از ده روز را دارد. اما اسکناس‌های پلیمری از پلاستیک ساخته می‌شوند و امکان باقی ماندن میکروارگانیسم‌ها زنده بر روی آنها، بسیار کم است.
البته در کنار این مزایا، نباید معایب آنها را هم نادیده گرفت. تا کردن پول های پلیمری سخت است و اگر تا شوند رد آن تا آخر عمر اسکناس باقی می‌ماند. این نوع از اسکناس‌ها سطحی بسیار صاف دارند و لیز هستند. به‌علاوه، اگر به هر دلیلی خیس باشند، چسبناک می‌شوند. یک عیب دیگر آنها هم این است که ممکن است به مرور زمان، رنگ ببازند. در واقع، یکی از دلایلی که باعث شد چاپ اسکناس‌های پلیمری در برخی نقاط متوقف شود، رنگ باختن آنها در گذر زمان بوده است.
